Rozdział 1 CZYM JEST DOKTRYNA?

ROZDZIAŁ 1 – CZYM JEST DOKTRYNA?

Oczywiste jest, że istnieje ustalona, stała i obiektywna grupa czy system prawd, który został objawiony przez Boga i zapisany w Jego Słowie; że ten system jest podstawą kościoła chrześcijańskiego (1 Kor 3,10; Mt 16,18; Ef 2,20) i że został on powierzony nam jako Bożym posłańcom (1 Kor 4,1-2; 1 Tm 1,11; 2 Tm 1,13-14).

Zawartość tego systemu, który my, jako wierzący powinniśmy studiować, rozumieć, wierzyć w niego, strzec go i nauczać, występuje w Piśmie pod kilkoma nazwami, jako wiara (1 Tm 4,1), prawda (1 Tm 3,15), słowo (2 Tm 4,2), ewangelia (1 Tm 1,11), doktryna (1 Tm 6,3). Nazwy te użyte zostały wiele razy i odnoszą się do samego faktu, że system prawd został nam objawiony i że wszystko, w co wierzymy i co robimy, powinno być na nim oparte. Kiedy studiujemy wielkość Boga, wspaniałość naszego zbawienia, tak naprawdę rozważamy wiarę, prawdę, słowo, ewangelię lub doktrynę. Dla ułatwienia będę używał jednej nazwy – doktryna – która oznacza nauczanie.

Doktryna jest tym, w co wierzymy i czego nauczamy. Doktryna jest tym, w co wierzymy, a nie tym, co robimy. To, co robimy jest zastosowaniem doktryny w życiu.

Przyjrzyjmy się kilku przykładom, by przekonać się, że rozumiemy, czym jest doktryna.

Które z tych zdań jest doktryną?

Musisz zaufać Jezusowi Chrystusowi jako swojemu Zbawicielowi.
Nie kłam Bogu.
Duch Święty żyje w każdym wierzącym.
Biblia zawiera 66 ksiąg.

Które z poniższych zdań nie jest doktryną?

Jezus Chrystus zmarł na krzyżu za grzeszników.
Jezus Chrystus chce, byś opowiadał innym o Nim.
Jezus Chrystus był prawdziwym człowiekiem i prowadził doskonałe życie.
Jezus Chrystus modli się za wierzących.

W każdej z poniższych prawd jedno zdanie jest doktryną, a jedno zastosowaniem. Czy wiesz, które jest czym?

Ufaj Bogu we wszystkich swoich potrzebach. Bóg jest wierny.
Jezus Chrystus przyjdzie ponownie. Módl się i wyczekuj.
Czytaj Biblię każdego dnia. Biblia jest Bożym Słowem i jest całkowicie prawdziwa.
Bóg jest święty. Bóg chce, abyś był święty.
Jezus Chrystus chce ci pomóc przezwyciężyć zły charakter. Jezus Chrystus jest Bogiem.

Czy zauważyłeś, że każde z zastosowań jest zastosowaniem podanej doktryny?

Połączenie doktryny i zastosowania jest widoczne w całym Piśmie (1 Tm 3,16). Pierwszym celem Biblii jest nauczenie doktryny. Wykrywanie błędów i poprawa są rezultatami jej zastosowania.

Tę samą zasadę możemy zaobserwować w opisie wczesnego kościoła w Dziejach Apostolskich 2,42, gdzie widzimy, że doktryna była na początku i że na jej podstawie była oparta społeczność, łamanie chleba i modlitwy. Ten biblijny wzór doktryny i zastosowania jest widoczny w nauczaniu naszego Pana (np. Kazanie na Górze – Mt rozdz.: 5,6,7), w pismach Pawła (Dz 13,16-41), czy zwiastowaniu Piotra (Dz 2,14-40).

List do Rzymian składa się z dwóch głównych części. W rozdziałach 1-11 Paweł naucza doktryn, aby w rozdziałach 12-16 pokazać ich zastosowanie w życiu czytelników. List do Efezjan jest klasycznym połączeniem doktryny (rozdziały 1-3) z zastosowaniem (rozdziały 4-6). Jest to jasno pokazane w łączącym słówku „tedy” używanym przez Pawła m. in. w Ef 4,1.

W 1 Liście Piotra 1,23-24 apostoł uczy, że Słowo Boże jest nieskazitelne i niezniszczalne. To jest doktryna. Następnie w rozdziale 2,1-2 zachęca on swoich czytelników, by tego Słowa pragnęli i czytali je. Doktryna prowadzi do zastosowania; zastosowanie jest oparte na doktrynie.

Koniecznym jest zrozumienie nie tylko, czym jest doktryna, ale także, w jaki sposób ona do nas dotarła, jak została nam dana.

Krok 1 – objawienie

Wszystkie prawdy zostają poznane przez człowieka z woli Boga. Możemy je znać, gdyż Bóg je nam objawił. Inaczej nigdy byśmy o nich nie wiedzieli.

Bóg objawił swoje prawdy dwóm grupom ludzi:

prorokom
Bóg mówił bezpośrednio do ludzi takich jak Mojżesz, Izajasz i Daniel i objawił im prawdę. Na przykład, Bóg pokazał Mojżeszowi, w jaki sposób stworzył świat. Gdyby tego nie zrobił, Mojżesz nigdy by o tym nie wiedział.
apostołom
Bóg objawił prawdę ludziom takim jak Paweł, Piotr i Mateusz w czasach Nowego Testamentu. Na przykład, Bóg objawił Pawłowi prawdę o usprawiedliwieniu przez wiarę. Gdyby tego nie zrobił, Paweł nigdy by jej nie znał.

Nie wiem dokładnie, w jaki sposób Bóg objawił prawdy tym dwóm grupom ludzi, ale jest pewne, że On to uczynił (Rz 1,17-18; 1 Kor 15,3; Ga 1,11-12).

Boże objawienie co do prawd jest zakończone i całkowite. Bóg objawił ludziom wszystkie prawdy, które chciał, byśmy znali. Nie ma jakiegokolwiek nowego, teraźniejszego objawienia.

Jednakże gdyby Bóg tylko objawił tym ludziom te prawdy, nie mielibyśmy dzisiaj o nich pojęcia. Ze względu na przyszłe pokolenia potrzebne były formy komunikacji.

Krok 2 – natchnienie

Duch Święty nie tylko objawił prorokom i apostołom prawdy, ale również prowadził ich i natchnął, by je spisali (2 Tm 3,16; 2 P 1,21). W ten sposób niezliczona ilość ludzi przez nadchodzące wieki mogła się z nimi zapoznać i zrozumieć je. Ponieważ Mojżesz opisał, w jaki sposób Bóg stworzył świat, także i my możemy się dowiedzieć, co się stało i na tej podstawie uświadomić sobie, jak Bóg jest wielki i mocny. Ponieważ Paweł wyjaśnił w swoich listach prawdę o usprawiedliwieniu, możemy zrozumieć ją i na podstawie tego zrozumienia możemy zaufać Jezusowi Chrystusowi jako naszemu Zbawicielowi.

Ten proces jest nazwany natchnieniem. Wszystkie teksty proroków i apostołów były i są całkowicie prawdziwe, gdyż Duch Święty prowadził ich w tym, co pisali i ochraniał ich przed popełnieniem błędu.

Tak jak objawienie, natchnienie jest zakończone i całkowite. Kiedy ostatnia księga Biblii została napisana pod natchnieniem Ducha Świętego nie było potrzeby, by cokolwiek jeszcze dodawać. Obecnie Boże objawienie jest zakończone. Nic nie może, czy powinno być dodane. Cała prawda, jakiej potrzebujemy jest tutaj – w Bożym Słowie.

Krok 3 – oświecenie

Cała doktryna, jakiej potrzebujemy jest zawarta w spisanym Bożym Słowie, i tu Duch Święty ma ważną rolę do spełnienia. Nie jest to objawienie czy natchnienie, które zostały zakończone i są całkowite, ale oświecenie. On pomaga nam zrozumieć te prawdy, które zostały zapisane w Słowie Bożym. Prawdy te dotyczą Boga, Jezusa Chrystusa, Ducha Świętego, nas samych, grzechu, Biblii, drogi zbawienia, uświęcenia, przyszłości itd. (J 16,12-15; 1 Kor 2,12; 1 J 2,20 i 27).

Na przykład, prawda usprawiedliwienia przez wiarę została objawiona apostołowi Pawłowi. On spisał ją dla nas pod natchnieniem Ducha Świętego, ale w XVI wieku umysł dr Marcina Lutra został oświecony przez Ducha Świętego i zrozumiał on tę prawdę. To nie była nowa prawda, ale „stara”, ukryta przez wieki.

Krok 4 – zastosowanie

Doktryna to nie tylko coś, w co wierzymy. Ona powinna mieć wpływ na nasze życie. Kiedy zaczynam wierzyć określonej doktrynie biblijnej, muszę zadać sobie pytanie, co ta doktryna oznacza dla mnie osobiście, co powinienem zrobić ze względu na nią. Osobiście wierzę, że częścią pracy Ducha Świętego jest pomaganie w zastosowaniu jej, co powinno prowadzić nie tylko do zmiany sposobu myślenia, lecz także postępowania.

Uświadomienie sobie znaczenia doktryny jest bardzo ważne To, w co wierzymy określa:

to, kim jesteśmy
Jestem tym, w co wierzę. Moje doktryny są podstawą mojego charakteru. Na przykład, werset z 1 Listu Piotra 1,16 pokazuje mi, że świętość w moim życiu oparta jest na właściwym zrozumieniu i zastosowaniu prawdy o Bożej świętości.
to, co robimy
To, co robię, oparte jest na tym, w co wierzę. Doktryna jest podstawą tego, co robię. Paweł napisał do Koryntian, by rozprawić się z problemem cudzołóstwa w kościele. W 1 Liście do Koryntian 6,15 i 19 przypomina im o dwóch doktrynach. Gdyby właściwie zrozumieli, że są częścią Ciała Chrystusa i gdyby naprawdę wiedzieli, że Duch Święty żyje w ich ciałach, nikt z nich nie zechciałby cudzołożyć.
to, czego nauczamy
Doktryna jest podstawą naszej służby ewangelizowania i naszej służby oddziaływania na innych. Bez niej nie mogą być oni zbawieni, ani nie mogą wzrastać duchowo. Nawrócenie jest odpowiedzią serca na prawdę. Ewangelizowanie, które nie jest oparte na doktrynach, nie jest biblijnym ewangelizowaniem. Jeśli pominiemy rolę umysłu ludzkiego rezultatem będzie fałszywa lub płytka decyzja, rozczarowanie lub problemy po nawróceniu. Im więcej ktoś wie, zanim jest zbawiony, tym lepiej. Ci, którzy więcej wiedzą na temat doktryn zanim przyjdą do Jezusa, mają mniej problemów po zaufaniu Chrystusowi. Brak zrozumienia doktryn powoduje również, że chrześcijanie łatwiej odchodzą (Ef 4,14) albo ich duchowy wzrost jest hamowany.

W świetle tego rozdziału możemy zrozumieć, dlaczego niektóre poglądy na temat doktryn są nieprawdziwe.

„Doktryna nie jest ważna. Nie ma znaczenia, w co wierzysz. Jedyną ważną rzeczą są twoje uczynki i miłość.” Oczywiście, że doktryna jest ważna, gdyż ma wpływ na nasze zachowanie i daje podstawy miłości do bliźnich.

„Doktryna to tylko teoria – jest właściwa tylko dla starych facetów z długimi, siwymi brodami w zakurzonych bibliotekach.” Ten pogląd pokazuje całkowite niezrozumienie doktryny, jej efektów i wpływów. Zrozumiana właściwie, jest praktyczna dla każdego.

„Jedność jest ważniejsza niż doktryna. Znajdźmy coś, w co wszyscy wierzymy, zjednoczmy się w tym i nie dzielmy czy ograniczajmy tylko dlatego, że wierzymy w różne rzeczy.” Ta filozofia jest podstawą ruchu ekumenicznego i spowodowała już wiele problemów i kompromisów. Widząc, jak bardzo ważna jest prawda jest niemożliwe, abyśmy zgodzili się z takim poglądem. Społeczność biblijna może być przeżywana z radością tylko wtedy, gdy zgodzimy się co do fundamentalnych prawd. Możemy się różnić co do mniej istotnych doktryn i dalej mieć ze sobą społeczność, ale co do fundamentalnych prawd – NIGDY!

„Doktryny są niejasne i niepewne. Istnieją jeszcze doktryny, których nie możemy być pewni, wszyscy możemy mieć rację, nawet jeśli się co do tego nie zgadzamy.” Jak najdalej od tego poglądu! Doktryny biblijne są jasne i ściśle określone i nigdy sobie nie przeczą.

„Doktryny są dla dorosłych, nie dla dzieci.” Jak sztywne jest to stwierdzenie! Kiedy zrozumiemy, jak ważna jest doktryna, wtedy chcemy się z nią podzielić i nauczać jej innych – dzieci również – aby i one mogły być zbawione i błogosławione.

„Doktryny są tylko dla zbawionych. Niezbawieni nie mogą ich zrozumieć.” Co za brak zrozumienia! Prawdą jest oczywiście, że niezbawieni – a właściwie wszyscy – sami nie są w stanie zrozumieć doktryn, ale służbą Ducha Świętego jest oświecenie w czasie nauczania. Pomocnym jest również pamiętanie, że przesłanie ewangelii to nauczanie doktrynalne:

Bóg jest stworzycielem wszechświata;
Bóg jest święty i sprawiedliwy, i musi ukarać grzech;
Każdy zgrzeszył i złamał Boże prawo;
Bóg kocha świat i powołał swojego Syna, Jezusa Chrystusa;
Jezus Chrystus przyjął na siebie karę za grzech;
Jezus Chrystus zmartwychwstał i żyje dzisiaj;
Jezus Chrystus jest Panem i wymaga posłuszeństwa;
Zbawienie dostępne jest tylko przez wiarę wyłącznie w Jezusie Chrystusie;
Wynikiem zbawienia jest przebaczenie grzechów i nowa natura.

„Doktryna jest sucha, zaśniedziała i nieinteresująca szczególnie dla nas, młodych.” Wręcz przeciwnie! Jeśli studiowana właściwie i dokładnie uczona, jest fascynująca.

KOLEJNY ROZDZIAŁ >